Het was fris, maar zeker nog geen ‘white christmas’ voor de traditionele kerstavond van onze club. We kwamen al snel helemaal in kerstsfeer toen we bij Sabrosa elkaar weer ontmoetten. Doordat nu een groot aantal partners er bij was, was het voor velen een avond van herkenning en tegelijkertijd verrassing. Verrassend was ook de achtergrond van onze muzikant, de heer Aristakes. Geboren in Griekenland, maar uit Armeense ouders en al ruim 67 jaar in Nederland. Hij nam zijn optreden heel serieus. Met een aantal traditionele nummers en enkele eigen liedjes zette hij de toon van de avond.
Iets minder serieus was de inleiding van mij als voorzitter. Ik heb even kort de ‘geboorte’ van onze vereniging gememoreerd alsmede de bevoorrechte positie, waarin wij verkeren om de huidige ellende in de wereld even te kunnen vergeten. Mijn kerstthema was “geborgenheid”. Zo vinden leden, zakenvrienden, geborgenheid bij onze vereniging. De Kerkvader Augustinus had als motto “geluk is verlangen naar wat je al bezit”. Dat geldt niet alleen voor je cluppie, maar vooral natuurlijk voor je kinderen, gezin, familie en vrienden.
Het diner werd professioneel en hartelijk uitgeserveerd door de mensen van Sabrosa. Alle zorgvuldig bereide gangen smaakten overigens voortreffelijk. Al gauw werden we meegesleept met de muziek, kwamen de voetjes van de vloer en werden diverse dansjes uitgevoerd, waaronder de sirtaki. Kortom, het was weer een fantastische avond en een mooie aftrap voor de komende kerstperiode.
Iedereen fijne feestdagen en schitterende jaarwisseling!
Harold van Bourgondiën