Er was sfeer, er waren mooie mensen, lekkere drankjes, heerlijk eten, goede gesprekken, fijne live muziek en een leuke act; het was het kerstfeest van de Zakenvrienden Soest!
De ontvangst was warm, hoewel Aat en Jaap die buiten bij de deur stonden te kleumen daar wellicht anders over dachten. Binnen was het gezellig en knus, de champagne vloeide rijkelijk en men was blij elkaar weer eens even te spreken.
Wijze woorden
Zoals te doen gebruikelijk bij dit soort bijeenkomsten opende voorzitter Harold met wijze woorden. Het is goed om oog te hebben voor de wereld om ons heen, meldde hij. En dan zien we goede dingen: het gat in de ozonlaag wordt kleiner, veel ziekten (tbc) worden overwonnen, we worden ouder, meer dan 80 jaar gemiddeld. En we worden rijker.
Maar laten we niet vergeten dat er toch ongeveer 500.000 Nederlanders zijn die in armoede leven. Niet iedereen heeft het even goed getroffen. Zo is daar Wim, wiens verhaal recentelijk in het Financieele Dagblad stond. Wim is een Utrechter van middelbare leeftijd, zonder opleiding, die veelal ongeschoold werk verricht. Type twaalf ambachten dertien ongelukken. Wim betaalt keurig zijn belasting en ontvangt toeslagen. Maar een ‘echt mens’ heeft hij nog nooit gezien of gesproken bij Belastingdienst. Bij het UWV heeft hij een ‘mijnwerkmap’ en bij de gemeente Utrecht moet hij alles digitaal regelen. Wim verdwaalt een beetje in al die automatisering. En wie houdt er eigenlijk in de gaten of mensen zoals Wim niet verloren lopen in al die regelgeving en al die computersystemen?
Als wij nu met zijn allen eens om ons heen kijken naar de Wimmen in onze omgeving en hen een beetje helpen, dan maken we samen de wereld een stukje mooier. Food for thought.
Muziek, dans en meer
Na deze wijze woorden dirigeerde Helma, die de organisatietouwtjes stevig in handen had, iedereen aan tafel. Sabrosa serveerde een vijfgangendiner met wijnarrangement. De muziek werd verzorgd door een live pianeur die de stemming er goed in kreeg. De eerste dans was, onder luid applaus, voor Hil Holthuizen en zijn vrouw Sylvia. Zij waren die dag exact 45 jaar getrouwd (en kennen elkaar 50 jaar). Daarmee was het hek van de dam. Tussen de gangen door gingen de voetjes van de vloer en werd het hoofd lekker leeggedanst. Uit betrouwbare bron is vernomen dat een bepaald bestuurslid zelfs zijn knie verrekte tijdens een dansje met de plaatselijke advocaat.
Verrassing
Maar de organisatie had nog meer verrassingen in petto; de kerstman ‘himself’ maakte zijn opwachting. Enkele leden mochten naar voren komen om complimenten in ontvangst te nemen dan wel de kerstman te helpen met zijn missie en zijn terugreis naar de noordpool. Voor elk van hen had de kerstman een cadeautje. Gelukkig bleek er aan het einde van de avond zo’n zelfde cadeautje te zijn voor alle leden, ook voor hen die niet bij de kerstman ‘op audiëntie’ waren geweest. Iedereen ging naar huis met een mooie fles wijn van Brouwers, een lekker kaasje, heerlijke bonbons en mooie herinneringen. Óp naar de feestdagen!
Dank aan het organiserend comité, het was een groot succes!
Tekst: Sandra Goutier, All Text Power
Foto’s: Aat Visser en Jaap Oostlander
